Els meus cinc minuts de glòria II / Mis cinco minutos de gloria II

foto by Francesca Alminyana ("Sabiduría popular")

..hi ha una cosa que no vaig contar de la meua experiència eugenialemanyina….i crec que ha arribat el moment de confessar públicament que hi ha una pregunta que sempre m’ha atemorit i que Eugeni Alemany em va fer davant de tots: i tu, a què et dediques?

Tota la vida l’he temuda eixa pregunta..no sé… tindrà a vore amb la meua naturalesa plural i divergent……però sempre que em pregunten soles puc trobar com a resposta altres preguntes …de manera que quan l’Eugeni em va preguntar jo volia dir-li: 
(1) et refereixes als rols que exerceixo en la meua vida diària o a les meues qualitats com individu? 

(2) o vols saber el que he estudiat i si ho he fet, amb quines especialitats? 

(3) i de tot el que he estudiat vols saber el que posa al meu títol acadèmic o al curs que més m’ha ensenyat/impactat?

(4) però…puc dedicar-me a coses diverses o soles t’en puc dir una?

(5)  i si te’n haig de dir soles una, ha de ser la que em dóna de menjar o la que més m’apassiona?…

(6) puc demanar-me ser moltes paquis o soles te’n cal una?

(7) o en realitat el que vols saber és si guanye molta pasta o no?

(8)….o vols endevinar el meu estatus social?….

(9)..una professió que quasi no exerceixo  encara m’identifica com a persona? 

Podria seguir però no vullc martiritzar-vos… la cosa és que quan l’ Eugeni em va fer la temuda pregunta, em vaig quedar en blanc pensant en quina era la resposta correcta….i per això se’m va posar aquella cara de pòquer que ningú va notar perque no sabeu la cara que pose quan en tinc un….
Doncs bé…l’altre dia li vaig fer eixa mateixa pregunta a una persona que acabava de conéixer i també va posar el que jo crec  era la seua cara de pòquer….i es va agobiar…i em va fer recordar la última volta que me l’havien feta a mi i per tant és el responsable de que vos conte tot açò…
No sabeu com vos enveje a tots els que podeu respondre pintor, cambrer,  fotògraf, metge, mestre, perruquer, fuster,escriptor,o tantes d’altres…….ai …

…hay una cosa que no conté de mi experiencia eugenialemanyina….y creo que ha llegado el momento de confesar públicamente que hay una pregunta que siempre me ha atemorizado y que Eugeni me hizo ante todos vosotros: y tú ¿a que te dedicas?

Toda la vida he temido esa pregunta..no sé…tendrá que ver con mi naturaleza plural y divergente……pero siempre que me preguntan sólo puedo encontrar como respuesta otras preguntas …de forma que cuando Eugeni me preguntó yo quería decirle: 

(1) te refieres a los roles que ejerzo en mi vida diaria o a mis cualidades como individuo? 

(2) o quieres saber lo que he estudiado y si lo he hecho, con qué especialidades? 

(3) y de todo el que he estudiado quieres saber lo que pone en mi título académico o en el curso que más me ha enseñado/impactado?

(4) pero…puedo dedicarme a cosas distintas o sólo te puedo decir una?

(5) y si te tengo que decir sólo una, tiene que ser la que me da de comer o la que más me apasiona?…

(6) puedo pedirme ser muchas paquis o sólo te hace falta una?

(7) o en realidad lo que quieres saber es si gano mucha pasta o no?

(8)….o quieres adivinar mi estatus social?….

(9)..una profesión que casi no ejerzo ¿ todavía me identifica como persona? 


Podría seguir pero no quiero martirizaros… la cosa es que cuando @EugeniAlemany me hizo la temida pregunta, me quedé en blanco pensando en cuál era la respuesta correcta….y por eso se me puso aquella cara de póquer que nadie notó porque no sabéis la cara que pongo cuando tengo uno….

Pues bien…el otro día le hice esa misma pregunta a una persona que acababa de conocer y también puso lo  que yo creo que era su cara de póquer….y se agobió…y me hizo recordar la última vez que me la habían hecho a mí y por lo tanto es el responsable de que os cuente todo esto…

No sabéis como os envidio a todos los que podéis responder pintor, camarero, fotógrafo, médico, maestro, peluquero, carpintero,escritor,…….ay …

4 comentarios en «Els meus cinc minuts de glòria II / Mis cinco minutos de gloria II»

  1. anónimo! …supongo que hace falta saber cualquier cosa que satisfaga nuestra curiosidad y nos de datos que nos permitan componer el puzzle de ese gran desconocido que tenemos delante…

Deja una respuesta

Tu dirección de correo electrónico no será publicada. Los campos obligatorios están marcados con *